POBUDKA !!! - Relacja z Festiwalu Piosenki ZHR „Za dalą dal” 21

phm. Agnieszka Leśny

O tym, że w ZHR mamy swój festiwal piosenki wiedzą wszyscy lub prawie wszyscy. Na wiele tygodni wcześniej pojawiają się migające banerki, strona festiwalu, zapowiedzi przez kanały internetowe. Potem odbywa się festiwal, a potem znowu pojawiają się informacje kto wygrał i cisza. Tak jakby Festiwal Piosenki ZHR był kolejną, niszową imprezą dla harcerskich koneserów. Nic bardziej mylnego!

Na to by odkryć, że nasz festiwal w Opolu jest inny niż wszystko, przyszło mi czekać dwa lata. Jakoś tak się zawsze składało, że były inne, ważniejsze sprawy, że było daleko i drogo. Za trzecim razem postanowiłam się zmobilizować mimo wszystko (a tego „wszystkiego” było całkiem sporo) i pojechać, głównie dlatego, że chciałam pomóc przy organizacji transmisji on-line.

Od samego początku atmosfera festiwalu mnie zaczarowała, a moje zdumienie rosło z każdą godziną. Pierwszy raz od LAT byłam na imprezie w stu procentach zorganizowanej przez „dół”. Od razu było widać, że zebrała się grupa zapaleńców i wymyśliła, że rozkręci festiwal. Razem z moimi towarzyszkami robiłyśmy polowanie na harcmistrza i chyba w końcu, wśród całej rzeszy ludzi, znalazłyśmy jednego. Bardzo proszę harcmistrzynie i harcmistrzów, żeby się nie obrażali, ale na oficjalnych imprezach to właśnie oni, wraz z innymi poważnymi instruktorami, stanowią większość a już na pewno znaczną część sztabu. W Opolu było inaczej! Nie było nawet przedstawicieli Władz Związku – bawiliśmy się tam sami dla siebie dlatego, że sami tak chcieliśmy! Wszystko zorganizowali zapaleńcy, ze słabym doświadczeniem, często niepełnoletni (wystarczy napisać, że Sebastian Błaszczyk posiada wiosen 19 a po raz trzeci był Komendantem festiwalu). I prawie wszystko zorganizowali ZNAKOMICIE!

Pierwszy dzień zainaugurował koncert „Laureaci sprzed roku”, na którym frekwencja nie była za wysoka, gdyż część towarzystwa jeszcze gramoliła się z pociągów i pokonywała naprawdę długą drogę do bazy (jeden z niewielu minusów tego festiwalu to duże odległości pomiędzy obiektami). Po koncercie spotkaliśmy się na ognisku u podstaw opolskiej katedry (wrażenie niesamowite bo to w środku gęstych zabudowań) – nie było gawęd, przemówień i prawienia nauk – wszyscy podrygiwali i śpiewali pięć wersji tych samych piosenek. Wszystko prowadził dh.Michał Wesołowski, który już do końca śpiewał, biegał i rozweselał towarzystwo.

Prosto z ogniska wróciliśmy do bazy i kontynuowaliśmy zabawę na karaoke. Szkolny korytarz falował, podskakiwaliśmy na czym się da i nie było mowy o ciszy nocnej.

Początek kolejnego dnia zainicjowała przepiękna pobudka grana na sygnałówce. Szybkie śniadanie i pobiegliśmy na przesłuchania, które trwały kilka godzin (równolegle odbyły się warsztaty kabaretowe z Janem Pietrzakiem) ale dały nam możliwość poznania stylów i piosenek z różnych stron Polski. Po przesłuchaniach można było rozprostować zwiedzając wybrane miejsca Opola. Posileni spacerem, czasem snem, a czasem obiadem. wyruszyliśmy na wyprawę na galę finałową (oddalona była od bazy o godzinę szybkiego marszu). Rozpoczął ją dwukrotny laureat poprzednich edycji – zespół Gramofon (dawni wędrownicy Czwórki Warszawskiej), który rozkręcił publiczność w 10 minut, grając rockowe przeróbki harcerskiego standardu. Emocje opadły trochę w trakcie późniejszego apelu – ale nie na długo – bo zbliżał się moment ogłoszenia wyników, występów laureatów i gości. Organizatorzy stanęli na wysokości zadania; przy akompaniamencie ścieżki dźwiękowej z filmu „Mission: impossible” na salę wkroczyło dwóch napakowanych (gąbkami...) ochroniarzy ze srebrną walizeczką. Zawierała oczywiście listę nagrodzonych i wyróżnionych w poszczególnych kategoriach:

Kategoria "Poezja Śpiewana"
1. miejsce: Zespół "HORYZONTY" z Opola z piosenką "Dwa Światy"

Wyróżnienie: "Zulus" z piosenką autorską z "Ballada o Inwazji Kosmitów i Diabła Boruty na Mój Las"

Kategoria "Piosenka harcerska"
1. miejsce: Zespół "Trzynastacy" z piosenka "Wędrownicze dylematy"

Wyróżnienie: Zespól "Tiki - taki" z piosenka "Chuba-Buba"

Kategoria "Piosenka religijna"
1. miejsce: Zespól "Bez nazwy" z Zawadzkiego z piosenka "Błogosławcie Pana" Wyróżnienie: Zespól "Ósemka"

Kategoria "Kabareton"
1. miejsce: Zespól "Wiewiórki" za "Piosenkę wiosenna"

Wyróżnienie otrzymała harcerka z powyższego zespołu, Agata Merska

NAGRODA PUBLICZNOSCI- zespół HORYZONTY

Wyżej wymienieni otrzymali srebrne płyty w ramkach i śpiewali dla publiczności zwycięskie piosenki.

Po raczkujących kabereciarzach i piosenkarzach przyszedł czas na gwiazdy festiwalu; Jana Pietrzaka i Tomka Kamińskiego z zespołem. Było trochę poważnie i patriotycznie, trochę moralizatorsko („No bo ty palisz papierosy, i zżółkniesz jak stara słonina, wypadną Ci wszystkie włosy, więc po co mi taka dziewczyna?” TK) ale bawiliśmy się do późnych godzin nocnych, co niestety wpłynęło na tempo wczesnej pobudki następnego dnia.

Do Opola trzeba pojechać jeśli się uważa, że umierają w ZHR spontaniczne imprezy, że niczego nie da się zrobić bez kłód pod nogami pod postacią regulaminów i nadgorliwego grona instruktorskiego.

Jeśli lubi się śpiewać, jeśli chce się wystąpić na prawdziwej scenie, jeśli chce się poznać ludzi których próżno by szukać na innych imprezach Związku– dla tego trzeba było tam być.

Bardzo dziękuję chłopakom ze sztabu i Komisji Wirtualnej „Matrix”, którzy zmobilizowali mnie do pojechania, ale też przede wszystkim dlatego, że mieli swój własny terminarzy i program imprezy; konfigurując, programując i ustawiając po nocach transmisję on-line.

Dziękuję gospodarzom, którzy choć małym są środowiskiem ZHR, to mocno zaznaczyli się na naszej harcerskiej mapie Polski.

Bardzo dziękuję wszystkim, którzy chcieli popsuć tę imprezę, ale jednak zmienili zdanie i zostali w domu.

Do zobaczenia za rok!

phm. Agnieszka Leśny HR

Szczepowa Czwórki Warszawskiej im. Andrzeja Romockiego "Morro",
Z-ca Komendanta Okręgu Mazowieckiego HOPR, zaangażowana w zespół
ds. harcerek przy GKH-ek, referat harcerek Mazowieckiej Chorągwi
Harcerek, "Krajkę", Komisję Wirtualną "Matrix" i w kilka innych